Βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχιτεκτονική στην Ελλάδα

Δεκαπέντε αιώνες αρχιτεκτονικής δραστηριότητας έχουν αφήσει στο χώρο της σημερινής Ελλάδας μεγάλο αριθμό εκκλησιαστικών μνημείων, μερικά από τα οποία συγκαταλέγονται στα αριστουργήματα της βυζαντινής ναοδομίας. Στο βιβλίο αυτό γίνεται για πρώτη φορά προσπάθεια να συγκεντρωθούν μεθοδικά πληροφορίες, αφ' ενός διασκορπισμένες σε διάφορα συγγράμματα και άρθρα περιοδικών για τις μεσαιωνικές εκκλησίες στην Ελλάδα και αφ' ετέρου προερχόμενες από την άμεση μελέτη άλλων, άγνωστων έως τώρα, δημοσιευμάτων. Γίνεται επίσης προσπάθεια να επισημανθούν οι ιδιαιτερότητες των μνημείων αυτών στα πλαίσια της βυζαντινής ναοδομίας. Στα οκτώ κεφάλαια του βιβλίου, που αντιστοιχούν σε οκτώ διακριτές περιόδους από τον 3ο αιώνα έως το 1830, παρουσιάζονται οι ιδιαίτερες πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και τεχνολογικές συνθήκες υπό τις οποίες κτίσθηκαν οι εκκλησίες. Ακολουθεί η ανάλυση της αρχιτεκτονικής τους (τυπολογική, στιλιστική και κατασκευαστική), που επιτρέπει τη μελέτη της εξέλιξης της ναοδομίας στην Ελλάδα, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου έως τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους, εξέλιξη βραδεία και δυσδιάκριτη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Πλούσιο και πρωτότυπο φωτογραφικό υλικό καλύπτει τη νέα αυτή σύνθεση στον τομέα της ιστορικής αρχιτεκτονικής.